Μετά το κλίμα τρομοκρατίας, αβεβαιότητας και κοινωνικών αναταραχών ήρθαν οι εκλογές της 6 Μάη για να εξωμαλύνουν την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα. Τα αποτελέσματα των εκλογών έρχονται να αντικατοπτρίσουν το κοινωνικό αλαλούμ. Παρατηρούμε την απαξίωση των δύο μεγάλων κομμάτων από την μία και από την άλλη νεοδημιουργηθέντα κόμματα που πλαισιώνονται από βουλευτές προ υπάρχοντων κομάτων είτε να εκλέγονται είτε να δυναμώνουν τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα δίνοντας το μπόνους των 50 εδρών, συντηρώντας έτσι την εκλογική διαδικασία…Κι αφού δεν βγήκε κυβέρνηση απο τις εκλογές της 6 μάη οδηγούμαστε σε νέες εκλογές στις 17 ιουνίου.
Βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ να ξαναγυρνά πίσω στην ιστορία του, παίρνοντας ποσοστά παρόμοια με την πρωτοεμφάνιση του, αναγκάζοντας το να ξαναθυμηθεί τις αριστερές του καταβολές και τον “σοσιαλιστικό” του λόγο, μιλώντας για μια νέα αρχή του παλιού “καλού” ΠΑΣΟΚ.
Η Ν.Δ. αν και πρώτο κόμμα έχει τεράστια απώλεια των ποσοστών της κάτι που την αναγκάζει να αφήσει τις νεοφιλελεύθερες και τις κεντροδεξιές τις απόψεις που είχε υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια και να προσφύγεις στον πατριωτικό λόγο κάνοντας μεταγραφές από τον χώρο της ακροδεξιάς (μετά τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη, τον Πλέυρη και τον Ανατολάκη). Η απαξίωση των δύο μεγάλων κομμάτων ενισχύει τα κόμματα της αριστεράς και της ακροδεξιάς.
Το ΣΥΡΙΖΑ παίρνει για πρώτη φορά τόσο υψηλό ποσοστό καθώς επίσης και η Δημοκρατική Αριστερά ενισχύεται και μπαίνει στην βουλή, ενώ από την ακροδεξιά ο Καμένος και η Χρυσή Αυγή αποτελούν πλέον κόμματα της βουλής.
Η πολιτική της “κωλοτούμπας” που είχε υιοθετήσει το ΛΑ.Ο.Σ λόγο της δίψας του για εξουσία το οδήγησε εκτός βουλής ενώ το ΚΚΕ που παραμένει σταθερό στις “αλάνθαστες” απόψεις του απαξιώνοντας όλους τους άλλους που δεν συμφωνούν με αυτό μένει σταθερό στα ποσοστά του.
Το σίριαλ της εξουσίας συνεχίστηκε με υποτιθέμενες προτάσεις συνεργασίας για την δημιουργία κυβέρνησης που ποτέ φυσικά δεν υλοποιήθηκαν. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω ξεκινάν νέες εκλογές στης 17 Ιούνη με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, συνοπτικά να αναφέρουμε ότι από το 2006 τα λευκά προσμετρούνται με τα άκυρα οπότε ενισχύουν το πρώτο κόμμα.
Επιπλέον το πρώτο κόμμα ενισχύεται με το μπόνους των 50 εδρών το οποίο παίρνει από όλα τα κόμματα που δεν κατάφεραν να μπουν στην βουλή. Μέσα σε όλα τα παράξενα των εκλογών υπήρξε και ένα θετικό που είναι το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής που έχει σημειωθεί σε βουλευτικές εκλογές, το οποίο όμως εντέχνως δεν σχολιάστηκε και καλύφθηκε από τις αναλύσεις των ποσοστών των κομμάτων έτσι λοιπόν βλέπουμε το 34,9% να απέχει από την εκλογική διαδικασία με αποτέλεσμα να δημιουργούνται και να κυβερνούν μειοψηφίκές πλειοψηφίες.
Η αποχή δεν πρέπει να είναι μια απλή πράξη διαμαρτυρίας σαν αυτή της ψήφου σε μικρά κόμματα αλλά μια συνειδητή πράξη αυτοοργάνωσης.
Εμείς λοιπόν προτείνουμε αποχή γιατί δεν θέλουμε να νομιμοποιήσουμε μαμία εκλογική διαδικασία , τους αντιπροσώπους που θα προκύψουν, και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Δεν θέλουμε από κανέναν να ορίζει τις ζωές μας.Δεν υποκύπτουμε σε εκβιασμούς και δεν έχουμε αυταπάτες περί αλλαγής μέσω εκλογών. Η αποχή για μας είναι συνειδητή επιλογή και εμπεριέχει ευθύνη. Συνοδεύεται με διαρκή αγώνα, με αντιπληροφόρηση ,με αλληλεγγύη σε καταπιεζόμενους-αντιστεκόμενους ανθρώπους και με άλλες πράξεις αντίστασης και αντεπίθεσης.
Με την σειρά μας καλούμε όσους επιθυμούν να αντισταθούν και να αγωνιστούν, να φτιάξουν τις δίκες τους αντί-ιεραρχικές ομάδες στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές τους, λειτουργώντας με γνώμονα την συνδιαμόρφωση και την αλληλεγγύη και όχι τους ανταγωνισμούς και τις προσωπικές φιλοδοξίες. Νομίζουμε ότι αν κάποια κοινωνική οργάνωση είναι κατάλληλη, είναι αυτή που έχει ως βάση ομάδες τέτοιου τύπου. Αυτά είναι κάποια από τα λίγα που προτείνουμε χωρίς να θέλουμε να παίξουμε τον ρόλο μιας καθοδηγητικής πρωτοπορίας . Άλλωστε δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις, γιατί πολύ απλά είναι αδύνατον να γνωρίζει κάποιος όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν στον δρόμο για την ανατροπή και την αλλαγή, ο δρόμος αυτός θα ανοίξει μέσα από δυναμικές αντιδράσεις επαναστατικής προοπτικής οι οποίες είναι οι μόνες που απειλούν το σύστημα.
ΗΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Utopia a.d.
http://utopia-ad.org/