Η κρατική δολοφονία του Nicola Toddi
Στις 16 Φλεβάρη 2010 η γειτονιά του Βύρωνα μετατρέπεται σε αιματηρό πεδίο μάχης. Κατά τη διάρκεια “μυστικής επιχείρησης” για τη σύλληψη κάποιων “περιβόητων κακοποιών”, 9 σφαίρες μπάτσων καταλήγουν στην πλάτη του νεαρού μετανάστη Nicho Toddi που γύριζε αμέριμνος από τη δουλειά του. “Δεν πήγε τίποτα λάθος” (όπως δήλωσε ο αρχηγός της ΕΛΑΣ)· προφανώς, γιατί η ζωή ήταν πάντα “μια παράπλευρη απώλεια” στην αντίληψη της εξουσίας.
και μια ελάχιστη απάντηση
Το Σάββατο 27 Φλεβάρη 2010, 600 άτομα πορεύονται στους δρόμους του Βύρωνα επιχειρώντας να σπάσουν τη συνενοχική σιωπή που η δημοκρατία επιβάλλει για να αποχρωματίσει τα “μελανά της σημεία”, τις “ατυχίες” και τις “αστοχίες” της. Όταν κανείς δεν μιλάει, ο θάνατος και η βία απλώνονται στο σώμα της πόλης.
Κατά τη διάρκεια της πορείας, το σπάσιμο των γραφείων του ΠΑΣΟΚ γίνεται αφορμή για τη μανιασμένη επίθεση των ΜΑΤ, καθιστώντας σαφές πως πρόκειται για πολιτική εντολή διάλυσης της πορείας. Μετά από ανελέητο κυνηγητό, γίνονται 18 προσαγωγές, ενώ ένας διαδηλωτής καταλήγει στο νοσοκομείο. Προκειμένου οι μπάτσοι να δικαιολογήσουν τον ξυλοδαρμό του συντρόφου, κατασκευάζουν -για ακόμη μία φορά- την κατηγορία του εμπρησμού, μολονότι δεν υπήρξε τέτοιο γεγονός. Σε δέκα ακόμη διαδηλωτές αποδίδονται κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα και οι υπόλοιποι αφήνονται ελεύθεροι.
Η δολοφονία του Nicola Toddi, έγινε σε μία περίοδο που το μητροπολιτικό πεδίο μετατρέπεται σε κατεχόμενη ζώνη πολέμου. Και οι μελλοντικές δολοφονίες, άμεσο προϊόν της πολιτικής της μηδενικής ανοχής, γίνονται από την πλευρά του κράτους υπόσχεση και απειλή. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο που το καθεστώς βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η συνεχιζόμενη κοινωνική εξαθλίωση, η φτώχεια, η ανεργία, οι απολύσεις, η διαρκής επιβολή νέων μέτρων και μνημονίων έχουν σαν αποτέλεσμα την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Έτσι, κάθε κοινωνικός αγώνας, κάθε απεργία και διαδήλωση, κάθε προσπάθεια αντίστασης δεν αντιμετωπίζει τίποτα λιγότερο από την ωμή βία και καταστολή. Γι αυτό άλλωστε οι ένστολοι δολοφόνοι έχουν στρατοπεδεύσει στην πόλη, συνιστώντας έναν ετοιμοπόλεμο στρατό, εθισμένο στην καθημερινή βία.
Το κράτος-δολοφόνος δείχνει σιδηρά πυγμή όχι μόνο απέναντι στο χυμένο αίμα, αλλά και στις φωνές που αντιστέκονται. Όμως η βιτρίνα της δημοκρατίας έχει ραγίσει και ούτε η βία ούτε οι κατασκευασμένες κατηγορίες μπορούν να σταματήσουν όσους και όσες στέκονται ενάντια στη θανατηφόρα σιωπή. Στις 7 Ιούνη δικάζονται 9 από τους συλληφθέντες της διαδήλωσης της 27ης Φλεβάρη στο Βύρωνα. Για ακόμη μία φορά κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν θα μείνει μόνος και μόνη.
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της πορείας του Βύρωνα
Συγκέντρωση – Πέμπτη 7 Ιουνίου, δικαστήρια Ευελπίδων, 9:30 π.μ.
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά